拐角处面包店的阿姨飞快跑过来扶起我,她把我带到店里,用毛巾帮我擦干净血污后,开车送我去了附近的医院。
----ๅ--ๅ--ๅ---ๅ-------ๅ-----ๅ--ๅ---ๅ--ๅ---ๅ------ๅ---------ๅ-----ๅ-------ๅ--------ๅ--ๅ---ๅ-ๅ----ๅ-----ๅ-----ๅ----ๅ--ๅ----ๅ----ๅ------ๅ-----ๅ---ๅ--------ๅ--ๅ--ๅ--ๅ--------ๅ-----ๅ-ๅ----ๅ--ๅ---ๅ-----ๅ----------ๅ-----ๅ------ๅ-ๅ--ๅ-ๅ---ๅ--ๅ-----ๅ-------ๅ----ๅ--ๅ--ๅ------ๅ----ๅ-----ๅ-----ๅ--------ๅ--ๅ-----ๅ------ๅ---------ๅ-----ๅ-------ๅ------ๅ--ๅ-----ๅ-ๅ----ๅ-----ๅ-----ๅ--ๅ--ๅ-ๅ--ๅ---ๅ-----ๅ------ๅ-----ๅ--ๅ--ๅ-----ๅ-----ๅ-----ๅ----ๅ-ๅ--ๅ---ๅ-ๅ----ๅ-----ๅ-----ๅ----ๅ--ๅ----ๅ----ๅ------ๅ-----ๅ---ๅ--------ๅ--ๅ--ๅ--ๅ--------ๅ-----ๅ-ๅ----ๅ--ๅ---ๅ-----ๅ----------ๅ-----ๅ------ๅ-ๅ--ๅ-ๅ---ๅ--ๅ-----ๅ-------ๅ----ๅ--ๅ--ๅ------ๅ----ๅ-----ๅ-----ๅ--------ๅ--ๅ-----ๅ------ๅ---------ๅ-----ๅ-------ๅ------ๅ--ๅ-----ๅ-ๅ----ๅ-----ๅ-----ๅ--ๅ--ๅ-ๅ--ๅ---ๅ-----ๅ------ๅ-----ๅ--ๅ--ๅ-----ๅ-----ๅ-----ๅ----ๅ-ๅ--ๅ---ๅ-ๅ----ๅ-----ๅ-----ๅ----ๅ--ๅ----ๅ----ๅ------ๅ-----ๅ---ๅ--------ๅ--ๅ--ๅ--ๅ--------ๅ-----ๅ-ๅ----ๅ--ๅ---ๅ-----ๅ----------ๅ-----ๅ------ๅ-ๅ--ๅ-ๅ---ๅ--ๅ-----ๅ-------ๅ----ๅ--ๅ--ๅ------ๅ----ๅ-----ๅ-----ๅ--------ๅ--ๅ-----ๅ------ๅ---------ๅ-----ๅ-------ๅ------ๅ--ๅ-----ๅ-ๅ----ๅ-----ๅ-----ๅ--ๅ--ๅ-ๅ--ๅ---ๅ-----ๅ------ๅ-----ๅ--ๅ--ๅ-----ๅ-----ๅ-----ๅ----ๅ-ๅ--ๅ---ๅ-ๅ----ๅ-----ๅ-----ๅ----ๅ--ๅ----ๅ----ๅ------ๅ-----ๅ---ๅ--------ๅ--ๅ--ๅ--ๅ--------ๅ-----ๅ-ๅ----ๅ--ๅ---ๅ-----ๅ----------ๅ-----ๅ------ๅ-ๅ--ๅ-ๅ---ๅ--ๅ-----ๅ-------ๅ----ๅ--ๅ--ๅ------ๅ----ๅ-----ๅ-----ๅ--------ๅ--ๅ-----ๅ------ๅ---------ๅ-----ๅ-------ๅ------ๅ--ๅ-----ๅ-ๅ----ๅ-----ๅ-----ๅ--ๅ--ๅ-ๅ--ๅ---ๅ-----ๅ------ๅ-
(1้)双手与膝盖着地
但是,我不想被丢在光线阴暗的走廊里,那ว样一来,就连心情也会跟着消沉起来。
四、最重要的是:我究竟得了什么病?
妈*一句话
“你猜那些字是用什么写的?”老师突然问道。
所谓幸福,究竟在哪里?
“木藤同学,你怎么了?”
然后,我的身体逐渐消เ瘦;
“伤成这样要赶快去看医生……”妈妈说完急忙帮我换下淋湿的衣服,在伤口处敷上止血贴布,动车子火驶向医院。